Prawo reputacji – ochrona, zachowanie lub przywrócenie dobrej reputacji

Donnerstag, 27.01.2022
Autor: Red. LG

Reputacja to nazwa nadana reputacji lub pozycji osoby, organizacji lub firmy. Zła reputacja może być ciężarem dla firm i uniemożliwić prowadzenie działalności. Na przykład, firma Nestlé ma bardzo złą reputację w wielu częściach społeczeństwa.

Na przykład, mówi się, że Nestlé kradnie ludziom wodę, niszczy lasy deszczowe, a nawet szkodzi zdrowiu ludzi poprzez swoje produkty. Z tych powodów Nestlé wielokrotnie spotyka się z krytyką i protestami, co ma negatywne konsekwencje dla firmy. Czy oskarżenia te są prawdziwe, czy też nie, dopiero się okaże. Valentin Schulte ekonomista i student prawa w kancelarii adwokackiej Dr. Thomas Schulte, Berlin.

Internet – wielka machina informacyjna, szambo i zbawienie

Szczególnie internet oferuje możliwość nawiązywania kontaktów z ludźmi. Ci ludzie mogą oczywiście również połączyć się, aby zaprotestować przeciwko firmom. Artykuły prasowe o przestępstwach ukazywały się kiedyś w wydaniu drukowanym i dopiero potem można je było mozolnie wygrzebywać z archiwów. Obecnie większość gazet posiada archiwa internetowe. Wystarczy zatem wpisać w google nazwisko danej osoby i stare przewinienia znów wychodzą na jaw.

Dobrą reputację trzeba budować przez długi czas, ale można ją szybko zniszczyć. Z tego powodu reputacja firmy powinna być zawsze monitorowana i kontrolowana. Oznacza to, że nie należy rozpowszechniać nieprawdy, odrzucać uzasadnionej krytyki i sztucznie się wywyższać, jeżeli dobra reputacja została zbudowana, firma lub osoba prywatna musi również z niej żyć. Tylko wtedy można oddalić nieuzasadnioną krytykę i „w spokoju“ realizować własny cel biznesowy.

Zabezpieczenie roszczeń w przypadku informowania o (domniemanych) przestępstwach

W przypadku wymienienia nazwiska podejrzanego/oskarżonego/oskarżonego lub nawet opublikowania jego zdjęć podczas informowania o przestępstwach i związanych z nimi postępowaniach sądowych, reputacja zostaje poważnie naruszona. Poszukiwanie w Internecie nazwy tego ostatniego nieuchronnie doprowadzi do pojawienia się takich artykułów.

Trzeba tu zachować równowagę. W przypadku bieżącego informowania o poważnych lub najpoważniejszych przestępstwach kryminalnych, interes informacyjny ma zasadniczo pierwszeństwo przed prawami zainteresowanej osoby. Wyższy Sąd Krajowy we Frankfurcie już w dniu 6 września 1979 r. (16 U 75/79) orzekł, że nadanie imienia jest uzasadnione, jeżeli skazany ze względu na wagę popełnionego przestępstwa stał się postacią współczesnej historii.

Valentin Markus Schulte / Kanzlei Dr. Schulte

Valentin Markus Schulte / Kanzlei Dr. Schulte

Sprzeciwia się temu ochrona osobowości zagwarantowana w niemieckiej konstytucji (Art. 1 I i.Vm. Art. 2 I Ustawy Zasadniczej). Wynika z tego, że po zaspokojeniu bieżącego zainteresowania informacją, media nie mogą już bezterminowo zajmować się osobą sprawcy i jego sferą prywatną, nawet w przypadku poważnych przestępstw. Obowiązuje prawo do bycia „pozostawionym w spokoju“. Ma to również związek z sensem naszego systemu prawnego. Tak więc Federalny Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 05.06.1973 (1 BvR 536/72) wyjaśnia, że również sprawca, który wkroczył przez ciężkie przestępstwo w pole widzenia opinii publicznej i wzbudził ogólne lekceważenie, pozostaje mimo to członkiem społeczeństwa, któremu przysługują takie same prawa w zakresie ochrony osobowości jak wszystkim innym. Oznacza to, że sprawca musi tolerować ingerencję w sferę prywatną ze względu na interes publiczny w zakresie informacji. Po pewnym czasie jednak interes publiczny zostaje zaspokojony i ingerencja nie jest już uzasadniona.

Problemem w tym zakresie jest obecnie umieszczenie artykułu pierwotnie opublikowanego na temat popełnionego przestępstwa w archiwum internetowym, tak aby był on stale dostępny dla zainteresowanych osób, które przeprowadzą odpowiednie poszukiwania, nawet po latach. Według Wyższego Sądu Krajowego we Frankfurcie (orzeczenie z dnia 22.09.2006 – 16 W 56/06) proces ten stanowi późniejsze i tym samym niedopuszczalne zgłoszenie, które jest sprzeczne z interesem resocjalizacyjnym sprawcy i tym samym niedopuszczalne. Takie artykuły w archiwum online należy zatem usunąć lub przynajmniej wyalienować w taki sposób, aby nie było już możliwe przypisanie ich danej osobie.

Orzecznictwo w zakresie przestępstw kryminalnych wyznacza skrajne obszary reputacji. Ogólnie rzecz biorąc, w odniesieniu do Internetu obowiązują następujące zasady:

Dopóki nie ma szczególnego prawa internetowego, wymogi prawa ogólnego są przenoszone do Internetu. Jeśli więc nie ma jeszcze norm o parowozach, to obowiązuje stare prawo końskie… – a więc prawo prasowe, prawo wypowiedzi i prawo karne są po prostu przeniesione do Internetu.

Samokontrola jest wskazana. Nikt nie kontroluje, kto przynosi i mówi co o kim w Internecie. Trzeba więc chronić własne interesy.

Najpierw należy szukać i dochodzić sprawcy, a następnie osób trzecich, takich jak operatorzy platform itp.

Technologia jest uważana za niewinną – obecnie dostawcy usług o charakterze technicznym ponoszą odpowiedzialność tylko w wyjątkowych przypadkach.

V.i.S.d.P.:

Valentin Markus Schulte
Ekonomista, stud. iur

Kontakt dla prasy:
Dr. Schulte Adwokat
Malteserstrasse 170
12277 Berlin
Tel: +49 30 22 19 220 20
Faks. +49 30 22 19 220 21
E-mail: dr.schulte@dr-schulte.de
https://www.dr-schulte.de

Kanzlei Dr. Schulte adwokatów jest z powodzeniem cywilno-prawnej od 1995 roku z naciskiem w dziedzinie Internetu, Reputations- i konkurencji prawo aktywne. Reprezentuje on w kraju szeroko pojęte interesy inwestorów indywidualnych. Uzupełnienie danych nadawcy o Kanzleistandort znajdziesz w nadruku na stronie internetowej www.dr-schulte.de.

Kontakt dla prasy:
Dr. Schulte Prawnik
Malteserstrasse 170
12277 Berlin
Telefon: +49 30 22 19 220 20
Faks. +49 30 22 19 220 21
Email: dr.schulte@dr-schulte.de
https://www.dr-schulte.de